เรือ Eli M คือเรือบาร์จขนาด ยาว 230 ฟุต x กว้าง 55 ฟุต x สูง 6 ฟุต อายุสูงวัย 51 ปีไม่ขาดไม่เกิน เมื่อสมัยหนุ่ม ๆ ออกโลดแล่นรับงานขนทรายและก้อนหินไป ๆ มา ๆ ระหว่างแผ่นดินใหญ่อเมริกากับเกาะฮาวาย หากเป็นคนก็คงนั่งนับนิ้วรอวันเกษียณแล้ว แต่เหมือนชะตาฟ้ากำหนดให้เรือลำนี้ยังคงมีชีวิตต่อไป หาใช่มุ่งหน้าสู่สุสานแยกชิ้นส่วนเรือ

ภารกิจใหม่ของเรือ Eli M คือทำหน้าที่เป็นสถานที่ตั้งสำหรับศูนย์ข้อมูล (data center) แบบลอยน้ำ ดังนั้นเรือจึงถูกนำมายกเครื่องปรับปรุงครั้งใหญ่ที่อู่ต่อเรือ Lind Marine ในรัฐแคลิฟอร์เนีย

อู่เรือได้จัดการซ่อมแซมและปรับแต่งโครงสร้างเหล็กของเรือโดยใช้เหล็กราว 125 ตัน ทำดาดฟ้าเรือใหม่ด้วยการปูพื้นคอนกรีตหนา 4 นิ้ว ทั้งนี้เพื่อให้สามารถรองรับโครงสร้างพิเศษที่จะใช้เป็นที่ตั้งศูนย์ข้อมูล ซึ่งตามสเปกเดิม เรือสามารถรับน้ำหนักได้สูงสุด 3,500 ตัน และสำหรับภารกิจใหม่นี้ น้ำหนักบรรทุกคาดจะถูกใช้ประมาณ 3,200 ตัน

ศูนย์ข้อมูลคือห้องที่มีลักษณะคล้ายห้องเซิร์ฟเวอร์คอมพิวเตอร์ โดยจะมีตู้สี่เหลี่ยมทรงสูงรูปร่างเหมือนตึกทาวเวอร์วางเรียงกันเยอะแยะเต็มห้อง ซึ่งปัญหาหลักของอุปกรณ์ในศูนย์ข้อมูลนี้คือความร้อนสูงมาก ที่ผ่านมักเลือกใช้แอร์ที่เปิดจนเย็นฉ่ำจับใจตลอดทั้งวันทั้งคืนในการแก้ปัญหา และมันก็แลกด้วยค่าใช้จ่ายมหาศาล

ปัญหาจุดนี้เองที่เจ้าของโปรเจกต์อย่าง Nautilus Data Technologies ได้หยิบเอาคอนเซ็ปต์การสร้างศูนย์ข้อมูลโดยใช้น้ำเป็นทางออกมาพัฒนาต่อยอดจากของ Google ซึ่งได้สำเร็จออกมาเป็นศูนย์ข้อมูลบนเรือลอยน้ำที่ว่านี้

พออยู่ในน้ำแบบนี้ก็ใช้ประโยชน์จากน้ำช่วยในการระบายความร้อนเต็มที่ โดยบนเรือจะมีปั๊มสูบน้ำเข้ามาในระบบระบายความร้อนของศูนย์ข้อมูล ซึ่งน้ำที่สูบเข้ามาจะถูกกรองเอาสิ่งมีชีวิต สารปนเปื้อน และสิ่งสกปรกออกไป น้ำในระบบจะถูกปรับความดันให้เหมาะสมเพื่อป้องกันอุปกรณ์เสียหาย สุดท้ายแล้วน้ำจะถูกปล่อยทิ้งออกอีกทางหนึ่ง

ไม่ต้องกังวลเรื่องอุณหภูมิของน้ำที่ปล่อยออกมา เพราะได้ผ่านการรับรองแล้วว่าไม่สูงเกินไปจนทำลายสภาพแวดล้อมในน้ำอย่างแน่นอน

ขณะนี้ เรือ Eli M ถูกปรับแต่งโดยสมบูรณ์ และกำลังถูกลากไปประจำการถาวรที่เมืองท่าสต็อกตัน (Port of Stockton)

อ้างอิง