เมื่อไม่กี่วันก่อนเพิ่งเล่าไปเองว่าจอดเรือเฉย ๆ ก็ได้เงิน

แต่พอวันนี้ดันบอกไปคนละทางว่าจอดเรือแล้วเสียเงิน

เอ๊ะ! มันยังไงกันแน่? เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง

เรื่องได้เงินนั่นก็เรื่องจริง แต่ก็เฉพาะกับเรือที่เป็นประเภทที่บรรทุกน้ำมันได้หรือใหญ่คุ้มพอจะแปลงให้ใช้สำรองน้ำมันได้เท่านั้น หากเป็นเรือประเภทอื่น หากต้องจอดเฉย ๆ นาน ๆ ก็มีแต่เสียกับเสีย เพราะค่าบำรุงรักษาน่ะมันไม่ใช่ถูก ๆ และที่สำคัญ อาจมีปัญหาบางอย่างที่มักถูกลืมเลือนไปอย่าง ‘เพรียงเกาะ’ (ขอใช้ ‘hull fouling’ ละกัน เพราะมันครอบคลุมทุกสิ่งทุกอย่างที่มาเกาะกับตัวเรือ)

เหตุที่ hull fouling มักถูกมองข้ามเพราะว่ากว่าจะรู้ว่ามันเกาะหนาแน่นขนาดไหนก็ต้องรอเวลาให้ถึงกำหนดการทำความสะอาดเรือ ซึ่งมักเป็นระยะเวลาตายตัวขึ้นอยู่กับการจัดการของเจ้าของเรือแต่ละที่ หรือไม่ก็ต้องรอกำหนดตรวจสอบตัวเรือ หรือกรณีเลวร้ายสุด ๆ คือเห็นต้นทุนค่าน้ำมันพุ่งพรวดแบบงง ๆ

เรือที่เกิด hull fouling เยอะจะแล่นไปด้วยความลำบากมากกว่าที่ควรเป็นและอาจทำให้ต้นทุนน้ำมันเพิ่มสูงได้มากกว่า 20%

และหากยังปล่อยทิ้งไว้โดยขาดการตรวจสอบ อายุของสารเคลือบเรือจะยิ่งหดสั้นลงและทำให้เรือจำเป็นต้องเข้าอู่ก่อนเวลาอันควรอีก

hull fouling เริ่มก่อตัวจากการเป็นแผ่นฟิล์มบาง ๆ หรือเมือกที่ตัวเรือ กระบวนการเกิดจะเร็วขึ้นเมื่อเรือจอดนิ่ง และยิ่งอุณหภูมิที่ผิวน้ำอุ่นจะยิ่งเร่งการเกิด hull fouling ในกรณีที่เรือจอดอยู่ในสภาพอากาศอบอุ่น ระดับความเร็วจะเพิ่มเป็นเงาตามตัว

การทำความสะอาดตัวเรือสามารถทำขณะอยู่ในน้ำ แต่ถ้าปล่อยทิ้งระยะเวลายาวนานเกินไป ด้วยพื้นผิวที่พอกหนาด้วยสิ่งยึดเกาะต่าง ๆ ความยากของงานทำความสะอาดจะเพิ่มขึ้น ในบางครั้งก็สร้างความเสียหายให้กับสารเคลือบเรือด้วย นั่นเท่ากับเพิ่มต้นทุนการดูแลรักษาเรืออีกที

สำหรับวิธีการแก้ปัญหาแบบกำปั้นทุบดินคือเพิ่มรอบการตรวจสอบตัวเรือให้มากครั้งขึ้น แต่นั่นก็เปลืองทั้งเงินและกำลังคน ปัจจุบันมีซอฟท์แวร์ที่เข้ามาช่วยทุ่นแรงแล้ว โดยมันจะทำการเก็บรวบรวมข้อมูลที่จำเป็นและวิเคราะห์ว่าเรือเกิด hull fouling ถึงระดับไหนแล้ว จะได้ทำความสะอาดตัวเรือได้ตามสภาพและทันเวลา

กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ หากเราละเลยไม่ใส่ใจ พอนานวันเข้าปัญหาก็ลุกลามใหญ่โตเหมือนดินพอกหางหมู เงินและทรัพยากรที่ควรเอาไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นมากกว่ากลับเอามาใช้กับเรื่องไม่เป็นเรื่องอย่างนี้

อ้างอิง